POCZATKI PACKET RADIO NA TERENIE SP
 Pojawiły się nowe szczególy z poczatkowego okresu staran o mozliwosc pracy w Polsce emisji PR. Okazuje sie, ze. Czekam na obiecany material od kulis jak to było w Warszawie. Bedzie mysle bardziej udokumentowane. Dzieki juz Jurkowi SP9AUV.
Historia sieci Packet Radio w Polsce to wieloletni okres dynamicznych zmian,
pojawiania jak i zniku wielu systemow,
jak i niekonczaca
sie dyskusja pomiedzy "budowniczymi" dotyczaca wyboru najlepszych sciezek
rozwoju calej sieci. Z uwagi na zlozonosc
tematu zdecydowalismy sie na podzial
historii rozwoju na poszczegolne okregi, co sie zas tyczy samej tresci,
mozna smialo powiedziec
ze jest ona kompilacja materialow roznorakiego
pochodzenia ktore udalo sie zgromadzic na przestrzeni dosyc dlugiego czasu.
Poszczegolne
czesci opisu historii dostepne sa poprzez wybor okregu na
symbolicznej mapce umieszczonej po prawej stronie. Ponizej zamieszczone zostaly teksty pochodzace z kilku niezaleznych zrodel, ktore wedlug nas dosyc dobrze obrazuja wczesne okresy rozwoju sieci Packet Radio w Polsce. Artykuly zostaly zamieszczone w formie oryginalnej jednak pomimo wysilkow nie udalo sie nam ustalic oryginalnych autorow i pochodzenia kazdego z nich. Wiele informacji na przestrzeni czasu zostalo wielokrotnie powielonych w roznych miejscach dlatego ustalenie oryginalnych autorow nie zawsze jest sprawa prosta. Jezeli opublikowane tutaj teksty sa przez Was rozpoznane i posiacie informacje na temat ich autorstwa, bardzo prosimy o kontakt. * * *
Droga do pracy emisja PR w Polsce i poczatki w WarszawieWobec stalego wzrostu zainteresowania emisja PACKET RADIO chce przedstawic kolegom i kolezankom krotka historie rozwoju tej dziedziny krótkofalarstwa w Polsce. Jest ona krotka poniewaz ten sposób komunikowania sie pomiedzy amatorami zostal oficjalnie dopuszczony przez amerykanska FCC w kwietniu 1985 r. Ze wszystkim dobrze znanych wzgledow w Polsce nastapilo to kilka lat pozniej Pierwszym nadawca, który prawdopodobnie uzyl polskiego znaku emisja PR byl przebywajacy w latach 1986 - 1987 r. w Polsce Bill - VE3GZE. Posiadal on znak SO5GZE i byl aktywnym uzytkownikiem emisji RTTY a jednoczesnie posiadal juz doswiadczenie w korzystaniu z PR w rodzinnej Kanadzie. Nigdy sie do swych prób oficjalnie nie przyznawal - tej emisji jego zezwolenie nie zawieralo. Pierwszym Polakiem, który w sposób oficjalny, korzystal z PR byl Wojtek SP4LVG. Podczas swego pobytu w USA poslugiwal sie m.in. znakiem KD2WY i w Nowym Jorku stawial pierwsze kroki w tej dziedzinie lacznosci. Tam tez zapoznal z ta emisja Henryka SP5DED, Janusza SP5GTI i Edwarda SP5ALV. Po powrocie jesienia 1987 r. do Polski, wraz z Henrykiem SP5DED i Lucjanem SP9VU, którzy w miedzyczasie stali sie posiadaczami urzadzen pozwalajcych emitowac sygnaly emisja PR postanowili oficjalnie wystapic do PIR-u o wydanie zezwolen na poslugiwanie sie emisja PR. Po kilku miesiecach oczekiwania otrzymali odpowiedz negatywna. W maju 1988 r. duza czesc Zjazdu Klubu Wideografii poswiecona zostala emisji PR. Niestety zamierzona praca stacji okolicznosciowej nie doszla do skutku z braku zezwolenia PIR. Do oczekujacych na uzyskanie zezwolenia dolaczyli w miedzyczasie Janusz - SP5GTI i Edward - SP5ALV. Pod koniec roku 1988 wraz z ponownie zlozonymi wnioskami o wydanie zezwolen zaproponowano przeprowadzenie dla wszystkich zainteresowanych, w tym takze pracowników PIR-u, pokazu pracy radiostacji amatorskiej tym rodzajem emisji. W ofercie byla takze pomoc w przystosowaniu sprzetu komputerowego w dyspozycji PIR-u do stworzenia stanowiska pozwalajacego monitorowac PR. Pokaz zaplanowano na dzien. 8 grudnia 1988 r. Niestety, nieprzewidziane przedluzenie podrozy sluzbowej dwóch uczestników spowodowalo koniecznosc przelozenia pokazu. Najblizszym mozliwym terminem okazal sie marzec 1989 r. W pokazie uczestniczyli wszyscy juz wymienieni koledzy, kazdy z nich obslugiwal wlasna stacje, jedynie Janusz - SP5GTI, wraz ze swoim sprzetem byl w siedzibie PIR-u i objasnial zaproszonym gosciom przebieg lacznosci. Korzystano z pasma 3.5 MHZ do polaczen pomiedzy Bialymstokiem, Warszawa i Sosnica oraz pasma 2 m do lacznosci lokalnych. Pokaz zakonczyl sie sukcesem i wreszcie zaswitala nadzieja na uzyskanie zezwolen. Okazalo sie to jednak dopiero mozliwe po wyposazeniu Centralnej Stacji Kontroli Emisji Radiowych w urzadzenie pozwalajace odbierac te emisje. Grupa zainteresowanych radioamatorów stanela przed dylematem:
Warszawska Grupa Inicjatywna Emisji Packet Radio. Powstanie takiej grupy bylo niezbedne z uwagi na koniecznosc formalnego wypozyczenia PIR-owi zakupionego TNC oraz na rozlozenie poniesionych kosztów na wieksza liczbe osób. W polowie roku, po dostarczeniu TNC do CSKER otrzymalismy czasowe zezwolenie na eksperymentalna prace naszych stacji. Po pojawieniu sie w Warszawie na czestotliwosci 144.65 MHz charakterystycznych sygnalow emisji PR szybko dolaczyli do naszego grona koledzy SP5MXH, SP5TAL, SP5TAO, SP5TAW oraz SP5WCG. Nie braklo równiez zainteresowania poza stolica. Niestety oddalenie tych stacji nie pozwalalo na korzystanie z pasma 2-metrowego, bylismy zdani na zdobywanie doswiadczen w malych grupach lub korzystanie z pasm kf-owych. Niewatpliwie uprzywilejowani byli nadawcy z Warszawy, tu bylo nas najwiecej, latwiej bylo nam rozwiazywac pojawiajace sie problemy. Wylonili sie specjalisci. Grzegorz, SP5WCG oraz Krzysztof, SP5MXH okazali się sprzetowcami, Janusz - SP5GTI i Edward - SP5ALV eksperymentowali z oprogramowaniem. Dzieki kontaktom z zagranicznymi nadawcami zdobylismy program MSYS umozliwiajacy zainstalowanie BBS-u: systemu elektronicznej poczty. Doszlo do pierwszej wymiany poczty elektronicznej pomiedzy bbs-em SP5ALV i polonijnym klubem VK3CRP z Melbourne. Z uwagi na brak mozliwosci stałego nadzoru bbs dzialal sporadycznie i byly dlugie okresy "ciszy" w eterze. Zdecydowanie zmienilo sytuacje uruchomienie systemu ze znakiem SP5WCG. Grzegorz poswiecajac wiele czasu i swojego sprzetu umozliwil jego dzialanie przez cala dobe. Od tego momentu zaczelo przybywac stacji korzystajacych z zalet tego sposobu przekazywania informacji oraz...pomowien, ze Grupa Inicjatywna uzurpuje sobie prawo do decydowania o wydaniu zezwolenia i próbuje "zarabiac" na tym pieniadze. Reakcja bylo samorozwiazanie Grupy bardzo ujemnego salda i wniosek o wystapienie do PIR-u o automatyczna zgode na uzywanie PR zawarta w kazdej licencji. Wiosna 1991 grupa nadawcow zwiazana z klubem SP5PBE przy Politechnice Warszawskiej zaproponowala swoje pomieszczenia na zainstalowanie systemu poczty elektronicznej. Uzyskano dla bbs-u znak SR5BBS. Polozenie stacji zdawaloby sie doskonale, antena na dachu akademika "Riviera". Niestety po krótkim okresie uzytkowania, okazalo sie, ze zaklocenia w sieci energetycznej sa tak duze, że powoduja bardzo czeste zawieszenia sie systemu. Dodatkowo, antena odbiorcza warszawskiego przemiennika umieszczona o kilka metrów dalej nakladala koniecznosc ograniczenia mocy nadajnika. Jedynym wyjsciem bylo ponowne przeniesienie stacji do pomieszczenia uzytkowanego przez Grzegorza - SP5WCG.Tym razem antena zostala zainstalowana na wysokosci 15 pietra, a moc nadajnika podniesiona do 10 W. Poprawilo to zdecydowanie zasieg stacji i pojawili sie ludzie spoza pietego okregu Do chwili obecnej przez system zostalo przekazanych ok. 2000 depesz i biuletynów, zarejestrowalo sie blisko 80 uzytkowników Stacja pracuje cala dobe i jest wyposazona w komputer PC/XT z twardym dyskiem 20 MB oraz TNC-2 wykonane przez Grzegorza. Dzieki wspólpracy kolegów SP5LCT, SP5IOU, SP5MXH oraz SP4DGN i SP1NQN mozliwa jest wymiana poczty z dalszymi regionami Polski. Sprawne funkcjonowanie sieci lacznosci pakietowej uwarunkowane jest odpowiednio duza iloscia czynnych stacji w pasmach ukf-owych. Na razie ciagle jest nas w Polsce zbyt malo. Szukajacych polaczenia sie z siecia ogolnoswiatowa SP5ALV i SP5GTI podjeli wysilki wykorzystania w tym celu amatorskich satelitow. W polowie ubieglego roku podlaczajac modemy PSK do posiadanych TNC podjeli udane próby przekazywania depesz i biuletynów poprzez satelity FO-20, AO-16, LO-19. Dzieki temu niejednokrotnie biuletyny AMSAT-u wydawane wieczorem, następnego ranka byly juz dostepne na warszawskim BBS-e. Kolejna próba bylo uruchomienie lacza 9600 bd pomiedzy tymi stacjami i w konsekwencji dostep do kolejnych satelitów: UO-14 i UO-22. Tak duza predkosc transmisji umozliwia w ciagu jednej orbity trwajacej zaledwie kilkanascie minut odbiór nawet do 300 kb. informacji. Nic wiec dziwnego, ze to te wlasnie satelity sa glównym srodkiem przekazu pomiedzy kontynentami. Nasuwa sie pytanie co dalej z PR w Polsce. Nadawcy z rejonu zachodniej granicy Polski zajmujacy sie ta dziedzina lacznosci maja stosunkowo latwy dostep do europejskiej sieci PR -sa w zasiegu stacji niemieckich. Polska centralna i wschodnia moze tylko liczyc na zwiekszenie ilosci stacji polskich i w konsekwencji stworzenie sieci. W Warszawie planujemy uruchomienie portu SR5BBS dzialajacego w pasmie 20 m i byc moze w godzinach popoludniowych i wieczornych w pasmie 80 m. Pozwoli to na sprawniejsza wymiane poczty z innymi stacjami europejskimi i dostep do bbs-u innym stacjom polskim poza zasiegiem ukf-u. Dysponujemy takze oprogramowaniem pozwalajacym na uruchomienie wezla sieci na bazie TNC-2 bez koniecznosci zaangazowania do tego celu komputera. Jest to podstawa do powstania sieci pokrywajacej cala Polske. Warunkiem jej utworzenia jest inicjatywa grup nadawców we wszystkich rejonach kraju. Niestety niezbedne sa fundusze na pokrycie kosztów TNC (ok. 1.5mln zł) oraz nadawcy, którzy zechca chociaz na kilka godzin dziennie podlaczyc do nich swoje radiotelefony i anteny. W zamian otrzymaja dostep do najaktualniejszych informacji nie tylko z zakresu krotkofalarstwa ale takze mozliwosc wymiany depesz z dowolnym zakatkiem swiata bez wzgledu na propagacje i kategorie posiadanej licencji. Nie sposób w tak krótkim artykule wymienic wszystkich, ktorzy przyczynili sie do popularyzacji PR w Polsce, ale pozwalam sobie podziekować im w imieniu tych, którzy juz te emisje wykorzystuja jak i tych, którzy wkrótce dolacza do naszego grona. Szanowni Pakieciarze, tekst ten napisany byl 28.02.1992
Tekst oryginalny pochodzi ze strony:
http://www.republika.pl/tango73
dopisano 15.04.2012 |
2025-08-19
